ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η ηθοποιός Μαρία Ζορμπά διαβάζει το απόσπασμα από το θεατρικό του σύγχρονου Ρώσου δραματουργού Ίγκορ Σπριτς (1946) Μην πιστεύεις, μη φοβάσαι, μη ζητάς, γραμμένο μόλις το 1997. Δύο ήρωες – Εκείνος κι Εκείνη, μόνο που οι ρόλοι τους είναι ασυνήθιστοι: Εκείνη είναι δεσμοφύλακας στις δικαστικές φυλακές, κι Εκείνος – έγκλειστος, που περιμένει να μεταφερθεί στον τόπο έκτισης της ποινής. Μεταξύ τους γεννιέται ο έρωτας, αλλά όλη η πλοκή και οι χαρακτήρες δε χτίζονται με τους χολιγουντιανούς νόμους, η υπόθεση δεν γειώνεται για να αποσπάσει δάκρυ, ο έρωτάς τους είναι απογυμνωμένος από τα στερεότυπα της συνηθισμένης, νορμάλ ζωής, από τον έρωτα δεν έμεινε παρά ένας μαθηματικός τύπος, και όπως γράφτηκε σε ένα κριτικό κείμενο, στις σχέσεις οι ρόλοι είναι μονάχα δύο – ένας είναι φυλακισμένος και ο άλλος – δεσμοφύλακας. Ακόμα και ο τίτλος του έργου μας παραπέμπει στον απαράβατο νόμο της φυλακής, που μας δίδαξε το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ του Σολζενίτσιν – μην πιστεύεις, μη φοβάσαι, μη ζητάς…
Το απόσπασμα από το θεατρικό «Μην πιστεύεις, μη φοβάσαι, μη ζητάς» του ίγκορ Σπριτς ακούγεται στα ελληνικά σε μετάφραση της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.