Ο Θεόδωρος Κουρεντζής γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1972 και σε ηλικία 20 χρονών άφησε τις γειτονιές του Βύρωνα για να συνεχίσει τις μουσικές του σπουδές στην Αγία Πετρούπολη. Μέσα σε δέκα χρόνια το αστέρι του ανέβηκε τόσο ψηλά στο μουσικό στερέωμα της Ρωσίας, που έφτασε να αναγνωρίζεται ως διάδοχος των μεγάλων μαέστρων της.
Σήμερα, το κοινό γεμίζει ασφυκτικά τα θέατρα σε κάθε του εμφάνιση, ενώ έχει ήδη σωρεύσει πλήθος διακρίσεων – μεταξύ αυτών «Μαέστρος της Χρονιάς» το 2005, «Καλύτερος Μαέστρος του Μουσικού Θεάτρου» και πολλές άλλες.
Εκρηκτική προσωπικότητα, ο Κουρεντζής ταράζει συνεχώς τα μουσικά ύδατα στη Ρωσία, είτε με τις ρηξικέλευθες παραγωγές της Όπερας του Νοβοσιμπίρσκ, είτε με το διεθνές φεστιβάλ «Τεριτόρια», που συνδιευθύνει στη Μόσχα, είτε με τις συναυλίες μιας ορχήστρας σολιστών που δημιούργησε και διευθύνει, της Musica Aeterna – με την οποία ήρθε και εμφανίστηκε στην Ελλάδα.
Σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Καθημερινή» είχε πει μεταξύ άλλων για τις ευκαιρίες που του δόθηκαν στη Ρωσία:
«Εδώ μ’ εμπιστεύθηκαν ήδη από τα 23 μου να διευθύνω τη Φιλαρμονική του Λένινγκραντ. Ο δάσκαλός μου, ο θρυλικός Ιλία Μούσιν, μ’ αγαπούσε πολύ και επειδή όλοι οι σύγχρονοι μεγάλοι μαέστροι ήταν μαθητές του (Γκεργκίεφ, Τερμικάνοφ κ.ά.), με προόριζαν για μαέστρο στο Θέατρο Μαριίνσκι της Πετρούπολης. Πώς λοιπόν να τα παρατούσα όλ’ αυτά και να γύριζα στην Ελλάδα; Το Νοβοσιμπίρσκ, που ζω τώρα, είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ρωσίας, μ’ έναν καταπληκτικό περίγυρο μεγάλων επιστημόνων, καλλιτεχνών και πνευματικών ανθρώπων, μια δύναμη που έδινε πάντα εναλλακτικές λύσεις στη Ρωσία. Διαθέτει, δε, ένα πανέμορφο θέατρο, που είναι και το μεγαλύτερο της Ευρασίας, με 3.500 θέσεις, κι ένα πιτ ορχήστρας που χωράει 150 μουσικούς. Κοιτάξτε, όταν πέθανε ο Μούσιν, άρχισαν στην Αγία Πετρούπολη διάφορες αντιζηλίες, στις οποίες δεν είχα καμιά διάθεση να αναμειχθώ και γι’ αυτό έφυγα στη Μόσχα. Είχε συζητηθεί το όνομά μου να αναλάβω το Μπολσόι, το οποίο είναι βέβαια ένα ιστορικό θέατρο, αλλά έχει κι αυτές τις λίμνες των κύκνων που δεν μπορείς να τις αποξηράνεις. Θεώρησα πολύ δελεαστική την πρόταση να αναλάβω την Όπερα του Νοβοσιμπίρσκ, γιατί εκεί μπορούσα να χτίσω από την αρχή κάτι καινούργιο. Κι αυτό είναι πολύ βασικό για μένα, που έχω μια πολύ συγκεκριμένη άποψη για την όπερα»
