ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα o ηθοποιός Αντώνης Αντωνιάδης διαβάζει ένα από τα ομορφότερα λυρικά ποιήματα του σύγχρονου σοβιετικού ποιητή, συγγραφέα και μεταφραστή Βαλεντίν Μπέρεστοφ (1928-1998), γραμμένο το 1974 Μικρός, για κάποιο λόγο ζωγράφιζα. Ο Βαλεντίν Μπέρεστοφ έγραφε για παιδιά και μεγάλους, και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στο ποίημα που διαβάζει ο Αντώνης. Τον Βαλεντίν Μπέρεστοφ «έσπρωξε» στην ποίηση η Άννα Αχμάτοβα: το 1944, στην Τασκένδη, όπου εκείνη και η οικογένεια Μπέρεστοφ μετακόμισαν στις αρχές του πολέμου, η μεγάλη Ρωσίδα ποιήτρια του έδωσε συστατική επιστολή για το Σχολείο για εξαιρετικά ταλαντούχα παιδιά στη Μόσχα.
Μικρός, για κάποιο λόγο ζωγράφιζα
Μόνο αυτά , που δεν έχω ζήσει,
Για παράδειγμα – ναυμαχίες,
Εκείνους, που στα μέρη μας
Δεν υπάρχουν – Πειρατές κι Ινδιάνους,
Τόπους, που μόνο φαντάστηκα –
Ερήμους, βουνά και ζούγκλες.
Από τη φύση έπαιρνα μόνο τον ήλιο
Με μακριές και χοντρές ακτίνες,
Είχε μάτια και χείλη,
Που σχεδόν συνέχεια γελούσαν.
Το ποίημα «Μικρός, για κάποιο λόγο ζωγράφιζα» του Βαλεντίν Μπέρεστοφ ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια