ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η ηθοποιός και ζωγράφος Χριστίνα Κουλουμπή διαβάζει ένα από τα πρώιμα διηγήματα του Αντόν Τσέχωφ, γραμμένο το 1883, όταν ο μεγάλος Ρώσος κλασικός υπέγραφε ακόμα τα δημιουργήματά του ως «Άνθρωπος δίχως σπλήνα». Είναι γνωστό, ότι ο Τσέχωφ ήταν αρκετά καχύποπτος έως και κυνικός απέναντι σε γυναίκες. Εμπιστοσύνη δεν του ενέπνευσε καμιά, και στα θεατρικά του οι ηρωίδες του είναι μάλλον αλλοπαρμένες, δεν οδηγούνται στη ζωή από λογική, αλλά από ασταθές συναίσθημα. Πιο πολύ τις λυπάσαι παρά τις θαυμάζεις. Ας δώσουμε λόγο στον ίδιο: «Μόνο ένα πράγμα είναι συμπαθητικό στη γυναίκα: ότι φέρνει στον κόσμο γλυκά, κομψά και τρομερά έξυπνα πλασματάκια, τους άνδρες… Γι’ αυτή την αρετή ας της συγχωρέσουμε τα κρίματά της…»
Το διήγημα «Από το Ημερολόγιο μιας δεσποινίδος» του Αντόν Τσέχωφ ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια