ΈΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα ο ηθοποιός Γιώργος Πυρπασόπουλος διαβάζει ίσως το πιο προσωπικό ποίημα του Μπορίς Πάστερνακ Στο νοσοκομείο, το οποίο έγραψε το 1956. Το 1952, δουλεύοντας το μυθιστόρημα Δόκτωρ Ζιβάγκο, ο Πάστερνακ παθαίνει το πρώτο έμφραγμα. Όλα ξεκίνησαν, όταν πήγε να φτιάξει τα δόντια του, και, επιστρέφοντας από τον οδοντίατρο, ξαφνικά λιποθύμησε. Τον μετέφεραν στο νοσοκομείο «Μπότκινσκαγια» και, αφού όλες οι κλίνες στο καρδιοχειρουργικό ήταν γεμάτες, τον άφησαν πάνω στο φορείο στο διάδρομο. Αυτή την εμπειρία περιγράφει ο Πάστερνακ στο ποίημά του, και τις πύλες αυτού του νοσοκομείου μπορούμε να δούμε στη φωτογραφία, που προλογίζει την απαγγελία του Γιώργου Πυρπασόπουλου.
Αργότερα, σε μία από τις επιστολές του ο Πάστερνακ θα περιγράψει τα συναισθήματά του:
«Όταν συνέβη αυτό, με πήραν και επί πέντε βραδυνές ώρες ήμουν ξαπλωμένος στην αρχή στα επείγοντα και μετά μια ολόκληρη νύχτα στο διάδρομο του δημόσιου τεράστιου και γεμάτου νοσοκομείου, στα διαλείμματα ανάμεσα στις λιποθυμίες και τις κρίσεις εμετού, με κυρίευε τέτοια γαλήνη και αγαλλίαση!
Σκεφτόμουν, πως σε περίπτωση του θανάτου μου δε θα συμβεί τίποτα το αδιόρθωτο. Η Ζήνα με τον Λεωνίδα (η γυναίκα και ο γιος του ποιητή – σημ. Μτφ) έχουν χρήματα τουλάχιστον για έξι μήνες, και μετά θα συνέλθουν και κάτι θα σκεφτούν. Έχουν φίλους, δε θα τους πειράξει κανείς. Και το τέλος δε θα με βρει απροετοίμαστο, στη μέση της δουλειάς, όταν έχω να ολοκληρώσω κάτι. Εκείνα τα λίγα, που μπορούσα να κάνω χωρίς πίεση χρόνου, έχω ήδη ολοκληρώσει (μεταφράσεις του Σαίξπηρ, του Φάουστ)… Τη στιγμή που πίστευα πως είναι η τελευταία, περισσότερο από ποτέ ήθελα να κουβεντιάσω με το Θεό, να δοξάζω όσα βλέπω, να τα κρατήσω. «Κύριέ μου, ψιθύριζα, σ’ ευχαριστώ για τα τόσο πυκνά χρώματα και γιατί έκανες τη ζωή και το θάνατο έτσι όπως είναι, γιατί η γλώσσα σου είναι μεγαλειώδης και μουσική, γιατί με έκανες καλλιτέχνη, γιατί η δημιουργία είναι σχολή σου, και γιατί μια ζωή με προετοίμαζες γι΄αυτή τη νύχτα. Και αγαλλόμουν, και έκλαιγα από ευτυχία»…
Το ποίημα «Στο νοσοκομείο» του Μπορίς Πάστερνακ ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.