ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα ο ηθοποιός Θανάσης Παπαγεωργίου διαβάζει ένα απόσπασμα από το δοκίμιο του Νικολάι Γκόγκολ (1809-1852) Ο φτωχός υιός της ερήμου έβλεπε όνειρο, αφιερωμένο από τον μεγάλο Ρώσο κλασικό στη Γέννηση του Θεανθρώπου. Ο συγγραφέας των Νεκρών ψυχών, του Επιθεωρητή, ξετυλίγει το πανόραμα της πανανθρώπινης ιστορίας με τους ήχους και τα χρώματά της, όπου ένα κομμάτι ανήκει στην Αρχαία Ελλάδα. Αφιερώνεται στα 210 χρόνια από τη γέννηση του Νικολάι Γκόγκολ και στο Αφιερωματικό Έτος (2019-2020) λογοτεχνίας και γλώσσας Ελλάδα-Ρωσία.
«…Απλώνεται η Μεσόγειος, και από τις τρεις μεριές την περιεργάζονται οι ακτές της Αφρικής με τους λεπτούς φοίνικες, οι γυμνές έρημοι της Συρίας και τα πολυπληθή, σκαμμένα από τη θάλασσα, παράλια της Ευρώπης.
Στέκει στην άκρη πάνω από την ακίνητη θάλασσα η αρχαία Αίγυπτος, η ντυμένη με σίδηρο Ρώμη, άπλωσε τις ελεύθερες της αποικίες η εύθυμη Ελλάδα. Βρίθει η Μεσόγειος από τα νησιά της, πνιγμένα σε ανθισμένους κήπους. Κανέλες, αμπέλια, συκιές χαιρετούν με τα κλαριά τους, που στάζουν μέλι, κολώνες, λευκές σαν τα στήθια παρθένας, φέγγουν στο πλούσιο ξυλώδες σκοτάδι, το γεμάτο πάθος μάρμαρο ανασαίνει, αναμμένο με τη μαγική σμίλη, και θαυμάζει ντροπαλά την απαστράπτουσα γύμνια του. Στεφανωμένη με τσαμπιά και θυρσούς, με σκύφους στα χέρια, μαρμάρωσε μες στο ξέφρενο χορό της η Ελλάδα. Οι ιέρειες, νεαρές και λυγερόκορμες, με χυμένες μπούκλες, κάρφωσαν εμπνευσμένα τους μαύρους τους οφθαλμούς. Σύριγγα από δεμένα καλάμια, τύμπανα, αγκαλιασμένα με κισσό.
Και λέει ο καθαρός σαν το πρωινό ουρανό, σαν την εφηβεία, φωτεινός κόσμος των Ελλήνων, και θαρρείς, πως ακους την πνοή του αυλού: «Η ζωή είναι φτιαγμένη για τη ζωή. Να ζεις τη ζωή σου με τις ηδονές της. Κάνε τα πάντα γι’αυτήν. Δες πόσο στρογγυλά και θαυμάσια είναι τα πάντα στη φύση, πως όλα αποπνέουν ομόνοια. Απολάμβανε τη ζωή σου, θεόμορφε και υπερήφανε αφέντη του κόσμου, στέφανωνε με κλαδιά δρυός και δάφνης το πανέμορφο σου μέτωπο! Πέτα με άρμα, οδηγώντας επιδέξια τα άτια στους λαμπρούς Αγώνες! Διώξε την ιδιοτέλεια και την απληστία από την ελεύθερη και περήφανη ψυχή σου! Η σμίλη, η παλέτα και ο αυλός φτιάχτηκαν για να κυβερνούν τον κόσμο, και όλους τους κυβερνά το Ωραίο. Η ζωή είναι φτιαγμένη για τη ζωή, για την ηδονή, μάθε να είσαι άξιος της ηδονής!»
Το απόσπασμα από το δοκίμιο «Ο φτωχός υιός της ερήμου έβλεπε όνειρο» του Νικολάι Γκόγκολ ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.