ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Η ηθοποιός Κύνθια Βουκουβαλίδου διαβάζει σήμερα το ποίημα του Ρώσου Νομπελίστα Ιωσήφ Μπρόντσκι (1940-1996) Η κάρτα από την πόλη Κ., που ο ποιητής έγραψε το 1967, όταν βρισκόταν στη Λιθουανία και το αφιέρωσε στον νέο Λιθουανό ποιητή Τόμας Βέντσλοβα. Δυό νεαροί άνδρες θα κάνουν ένα μεγάλο ταξίδι στην πόλη Καλίνινγκραντ, παλιά Κένινγκσμπεργκ (Καινιξβέργη), πόλη του Ιμμάνουελ Καντ (τριπλό Κ!) Η πόλη έγινε σοβιετική με την απόφαση της Συνδιάσκεψης του Πότσδαμ του 1945, και πριν τον πόλεμο ανήκε στην Ανατολική Πρωσία. Απομεινάρια μιάς άλλης κουλτούρας, ενός άλλου λαού, που ζούσε σ΄αυτόν τον τόπο, είναι ακόμα πολύ νωπά το 1967, ακόμα στέκουν γκρεμισμένα από βομβαρδισμούς τα κάστρα, εκείνα τα ερείπια, που είναι «γιορτή του οξυγόνου και του Χρόνου», δυο σαρκοβόρων θηρίων, οι οποίοι αφανίζουν πολιτισμούς, αυτοκρατορίες, την ίδια την Ιστορία, και είναι οι μοναδικοί κυρίαρχοι του παιχνιδιού.
Κάρτα από την πόλη Κ.
Τα ερείπια
είναι η γιορτή του οξυγόνου
και του Χρόνου. Ο νέος Αρχιμήδης
θα είχε συμπληρώσει τον παλιό το νόμο
ότι το σώμα που ευρίσκεται στο Χώρο
από το Χρόνο εκτοπίζεται.
Νερό
στο σκοτεινό καθρέφτη θραύει τα ερείπια
του παλατιού του Δούκα. Τώρα
πιστεύει περισσότερο στις προφητείες
του ποταμού, παρά τις μέρες,
που το’ χτισε ο Δούκας.
Κάποιος
περιπλανιέτυαι στα ερείπια. Σκαλίζει
τα φύλλα περσινά. Είναι ο αέρας,
ο άσωτος γιος, που γύρισε στο σπίτι
Και διάβασε όλα τα γράμματα μεμιάς.
Το ποίημα «Η κάρτα από την πόλη Κ.» του Ιωσήφ Μπρόντσκι ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια