ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η ηθοποιός Μαριάννα Δημητρίου διαβάζει εξαιρετικά επίκαιρο ποίημα του Ίγκορ Σεβεριάνιν (πραγματικό όνομα Ίγκορ Λοταριόφ,1887-1941), «ποιητή με ανοιχτή καρδιά», όπως τον αποκάλεσε ο μεγάλος ρώσος ποιητής Αλεξάντρ Μλοκ. Ο Σεβεριάνιν πέθανε μόλις 54 ετών, έξω από τη Ρωσία, στην Εσθονία. Δεν θεωρούσε όμως τον εαυτό του μετανάστη, γιατί το 1918 βρέθηκε να παραθερίζει, όπως κάθε χρόνο, σε ένα εσθονικό ψαροχώρι και δεν κατάφερε να επιστρέψει, μια και τα σύνορα με την Σοβιετική Ρωσία έκλεισαν. «Δεν είμαι μετανάστης. Ούτε πρόσφυγας. Είμαι ένας παραθεριστής». «Παραθέριζε» ο Σεβεριάνιν επί 23 ολόκληρα χρόνια, χωρίς να σταματά να γράφει για την πατρίδα του, χωρίς να σταματάει να την αγαπά και να επικρίνει όσους είχαν τη δυνατότητα να μείνουν, μα δεν έμειναν. Το τι θα έκανε, αν είχε μείνει – είναι μιαν άλλη ιστορία. Ο Ίγκορ Σεβεριάνιν αποκαλούσε τον εαυτό του «εγωφουτουριστή» και την ποιητική Σχολή που επινόησε – «εγωφουτουρισμό». Στις αρχές του 1918 κέρδισε ένα ποιητικό διαγωνισμό στο Πολυτεχνείο της Μόσχας και στέφτηκε «βασιλιάς των ρώσων ποιητών». Δεύτερος ήρθε ο Μαγιακόφσκι…
Κάποτε είχες μια χώρα,
Είχες δικό σου σπίτι,
Όπου με τους οικείους
Φύτευες άνθη και ρόδα…
Δεν επέστρεψε ποτέ στην πατρίδα, αλλά δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να την σκέφτεται.
Το ποίημα «Αυτός που έχασε την πατρίδα» του Ίγκορ Σεβεριάνιν ακούγεται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια.
Ευχαριστούμε θερμά το κεντρικό ξενοδοχείο ATHENS TIARE για το φιλόξενο χώρο, που μας παραχώρησε για τα γυρίσματα.