ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η ηθοποιός Έρρικα Μπίγιου από το Λονδίνο, όπου βρίσκεται για τις ανάγκες των γυρισμάτων της δημοφιλούς βρετανικής σειράς «The Durrells», η οποία προβάλλεται στην Ελλάδα από την Cosmote TV, διαβάζει τέσσερα πεζά ποιήματα του μεγάλου ρώσου κλασικού Ιβάν Τουργκένιεφ, 200 χρόνια του οποίου γιορτάζει φέτος όλος ο φιλόμουσος κόσμος (1818- 1883). Αυτά τα ποιήματα γράφτηκαν από το 1878 έως το 1881, στα πέντε τελευταία χρόνια της ζωής του, όταν ο Τουργκένιεφ ήταν πλέον βαριά άρρωστος και αργοπέθαινε στο διαμέρισμά του στο Παρίσι. «Προορίζονται για να καούν μαζί με το ημερολόγιό μου μετά το θάνατό μου», έγραφε ο Τουργκένιεφ λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή, παρόλο που πριν συμβούλευε τους αναγνώστες του: «Διαβάστε τα χωριστά, ένα ένα, πιθανόν, κάποια από αυτά θα ρίξουν σπόρους στην ψυχή σας». Ο Ιβάν Τουργκένιεφ ήταν ο πιο διάσημος ρώσος συγγραφέας στην Ευρώπη, άνθρωπος που εκπροσώπησε τη ρωσική λογοτεχνία, τον ρωσικό κόσμο στη Δύση, ένας από τους πρώτους, που μετέφραζε σε ευρωπαϊκές γλώσσες τα αριστουργήματα της ρωσικής λογοτεχνίας. Αλλά πρωτίστως ήταν άνδρας, ένας πάμψηλος ωραίος άνδρας, όλη η ζωή του οποίου ήταν διαποτισμένη από Γυναίκα. «Ούτε βιβλίο, ούτε οτιδήποτε άλλο, ομολογούσε, δεν μπορεί να μου αντικαταστήσει τη γυναίκα… Πώς να το εξηγήσω; Πιστεύω, ότι μόνο ο έρωτας όσο τίποτε άλλο κάνει την ύπαρξή μας να ανθίσει…»
«Ο κόσμος λέει, έγραψε ο Τουργκένιεφ δυο χρόνια πριν πεθάνει, ότι ο έρωτας είναι το πιο υψηλό, πιο μυστηριώδες συναίσθημα. Το ξένο «εγώ» εισβάλει στο δικό σου: σε ανοίγει και σε παραβιάζει, αλλά μόλις τότε αρχίζεις να ζεις, όταν πεθαίνει το «εγώ» σου…»
Τα πεζά ποιήματα του Ιβάν Τουργκένιεφ ακούγονται σε μετάφραση στα ελληνικά της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια