Στις 7 Αυγούστου του 1803, από το λιμάνι της Κρονστάνδης στο Βορρά της Ρωσίας ξεκίνησε για το γύρω του κόσμου ένας μικρός στολίσκος, αποτελούμενος από δύο πλοία, την «Ναντέζντα» («Ελπίδα») και τον «Νέβα» με πλοιάρχους τον Ιβάν Κρουζενστέρν, που περιέγραψε μια σειρά νήσων της Ιαπωνίας και εξέδωσε τις σημειώσεις του ταξιδιού, και τον Γιούρι Λισιάνσκι, που ανακάλυψε μια νήσο της Χαβάης (έχει και το όνομά του, νήσος Λισιάνσκι) και περιέγραψε το νησί του Πάσχα (που πρωτοανακαλύψθηκε το 1722). Το ταξίδι κράτησε 3 χρόνια και 12 ημέρες, και τα πλοία πέρασαν από: Δανία, Μεγάλη Βρετανία, Κανάρια, Βραζιλία, Νησί του Πάσχα, νήσους Μαρκέζας, Χαβάη, Ιαπωνία, Αλάσκα, Κίνα, Πορτογαλία, νήσο Αγίας Ελένης, Αζόρες και επέστρεψαν στις 17 Αυγούστου του 1806 στην Κρονστάνδη.
Η αποστολή εκπλήρωσε κάποιους κύριους στόχους ( όπως η μεταφορά στην Άπω Ανατολή των φορτίων της Ρωσοαμερικανικής Εταιρείας και η πώληση γούνας στην Κίνα), και απέτυχε αλλού (όπως η εγκαθίδρυση των διπλωματικών σχέσεων με τη Ιαπωνία). Η αποστολή δεν ήταν καθαρά ναυτική, αλλά και διπλωματική, εμπορική και επιστημονική: οι ειδικοί, που ταξίδεψαν με την «Ναντέζντα» («Ελπίδα») και τον «Νέβα», επέστρεψαν με τις τεράστιας σημασίες συλλογές βοτανικές, ζωολογικές, γεωλογικές, ωκεανογραφικές και εθνογραφικές, που προκάλεσαν ευρύτερο ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο.
