215 χρόνια πριν, στις 5 Ιουλίου του 1802, γεννήθηκε ο σπουδαίος Ρώσος ναύαρχος Πάβελ Ναχίμοφ, που έδωσε την πρώτη του μάχη ως αρχηγός πυροβολικού στο πλοίο «ΑΖΟΦ» στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου το 1827.
Ο Πάβελ Ναχίμοφ δεν ήταν μόνο ταλαντούχος πολεμιστής, αλλά και εξαιρετικός άνθρωπος, αληθινός πατέρας για το κατώτερο ναυτικό προσωπικό, δίκαιος και προσεκτικός: στο πλοίο του απαγορεύονταν οι σωματικές τιμωρίες. Από τους αξιωματικούς του ο Ναχίμοφ ζητούσε πρωτίστως να είναι ηθικοί, και από τους ναύτες – να αγαπάνε την πατρίδα, να σέβονται τους συντρόφους τους και τους ανώτερους. Ούτε να σκύβουν τα κεφάλια, ούτε να σπάνε τις πλάτες: μόνο σεβασμός και αφοσίωση.
Ο Ναχίμοφ σκοτώθηκε στις 12 Ιουλίου του 1855, υπερασπιζόμενος με το πλοίο του την Σεβαστούπολη κατά τη διάρκεια του Κριμαϊκού πολέμου (1853-1856) – με τους Τούρκους και τους αιώνιους τους Δυτικούς συμμάχους, Άγγλους-Γάλλους-Ιταλούς. Η σφαίρα τον πέτυχε στον κρόταφο … Ο Ναχίμοφ, πιθανόν, γύρευε το θάνατο: οι Αρχές της Σεβαστούπολης ετοιμάζονταν να παραδώσουν την πόλη στον εχθρό, κάτι, που ο Ναχίμοφ δεν μπορούσε να διανοηθεί…
