Υπάρχουν στην ιστορία ημερομηνίες, που αποβαίνουν μοιραίες για κάποια χώρα. Τέτοια ημερομηνία μπορεί να θεωρηθεί η 30η Μαίου, μέρα, όταν αποδείχθηκαν οι καταστροφικές συνέπειες του λαϊκισμού.
Στις 30 Μαίου του 1896, την ημέρα της στέψης του Ρώσου Αυτοκράτορα Νικόλαου Β΄ συνέβη η «Καταστροφή στη Khodynka», η μέρα εορτασμών, όταν η τσαρική οικογένεια ετοίμασε δωρεάν γεύματα και βότκα στο λαό της Μόσχας, έγινε η μέρα θρήνου για… 1389 θύματα, που ποδοπατήθηκαν, έλιωσαν από το πανικόβλητο πλήθος. Ακόμα 1500 έμειναν στο τεράστιο πεδίο του Khodynka τραυματισμένοι ή ακρωτηριασμένοι. Όταν στο ασφυκτικά πυκνό πλήθος κυκλοφόρησε η φήμη, ότι δεν φτάνουν για όλους ούτε τρόφιμα, ούτε βότκα, ο κόσμος κινήθηκε προς τους διανομείς, οι οποίοι πανικόβλητοι, άρχισαν να πετούν στον κόσμο σακούλες με τρόφιμα. Ε, εκεί ήταν, που άρχισαν να ποδοπατούν ο ένας τον άλλον… Η ματωμένη στέψη έμεινε στην ιστορία, και ο νέος Αυτοκράτορας την πρώτη κιόλας μέρα απέκτησε το παρατσούκλι «Ματωμένος».
Στις 30 Μαίου του 1999 στο Μινσκ της Λευκορωσίας, μετά τη συναυλία στην πλατεία του Μεγάρου Αθλητισμού, ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου 54 παιδιά 14-18 ετών και τραυματίστηκαν πάνω από 100. Η συναυλία ήταν αφιερωμένη στην επέτειο του ραδιοφωνικού σταθμού, και μέσα στον ολικό ενθουσιασμό, οι διοργανωτές ξέχασαν τους κανόνες ασφαλείας. Η ξαφνική νεροποντή κυνήγησε τη νεολαία ως την υπόγεια διάβαση, την είσοδο του μετρό: στο χώρο, που χωρούσε μετά βίας 50 άτομα, προσπάθησαν να μπουν… 2000 χιλιάδες, με αποτέλεσμα να λιώσουν τον κόσμο, που ήδη κρύφτηκε μέσα.
Και στις δυο περιπτώσεις κανείς δεν τιμωρήθηκε…
