Πολλές ηρωικές πράξεις καλύπτει η ομίχλη της Ιστορίας. Κάποιες από αυτές παραμένουν εντελώς άγνωστες, κάποιες – ξεχνιούνται με τα χρόνια. Στη ρωσική Ιστορία υπάρχει όμως ένας άθλος, που παραμένει ανεξίτηλος και τιμάται εδώ και 400 χρόνια, για την ακρίβεια – 404. Είναι ο άθλος ενός απλού αγρότη από τη βαθιά ρωσική επαρχία: στις 30 Μαρτίου του 1613 ο Ιβάν Σουσάνιν οδήγησε ένα ολόκληρο τάγμα Πολωνών κατακτητών στη λόχμη, στα βάθη των ρωσικών δασών, από όπου ο εχθρός δεν μπορούσε να βγει, και κατατροπώθηκε χωρίς να χυθεί ρωσικό αίμα. Μάλλον, το αίμα χύθηκε, το δικό του αίμα, γιατί οι Πολωνοί, μόλις κατάλαβαν, τι τους έχει κάνει ο γέροντας Σουσάνιν, τον κατακρεούργησαν με τα σπαθιά τους. Ο Ιβάν Σουσάνιν έσωσε στις 30 Μαρτίου του 1613 ένα ολόκληρο έθνος, και δεν είναι έπαρση, αν θυμηθούμε τις ιστορικές συνθήκες, την περίοδο των Αναταραχών, όταν στην εξουσία μετά τη δολοφονία του Μπορίς Γκοντουνόφ, επίσης δολοφόνου, εναλλάσσονταν στο ρωσικό θρόνο διάφοροι ψευτοδιάδοχοι, όταν ο πρώτος Ρομανόφ, ο νεαρός Μιχαήλ, ανακηρύχθηκε τσάρος, και αυτόν γύρευε στα δάση της Κοστρομά το πολωνικό τάγμα για να τον εξολοθρεύει… Ο μεγάλος Ρώσος μουσουργός Μιχαήλ Γκλίνκα έγραψε όπερα «Ιβάν Σουσάνιν», χάρη στην οποία η ιστορία του απλού Ρώσου γέροντα έγινε γνωστή σε όλο τον κόσμο. Το όνομά του εντωμεταξύ, στη ρωσικά γλώσσα έμεινε ως κοινό όνομα: «Σουσάνιν» ονομάζεται, όποιος δεν ξέρει ή μπερδεύει το δρόμο, ηθελημένα ή άθελά του…
