Στις 21 Φεβρουαρίου του 1984 έφυγε από τη ζωή ο Μιχαήλ Σόλοχοφ (1905-1984), τρίτος Ρώσος Νομπελίστας, και ουσιαστικά ο πρώτος, το βραβείο του οποίου αποδέχτηκε η σοβιετική κυβέρνηση. Ο Ιβάν Μπούνιν (1933) ήταν εμιγκρές, το Νόμπελ του Πάστερνακ (1958) απορρίφθηκε, και μόνο το Νόμπελ Λογοτεχνίας του Μιχαήλ Σόλοχοφ το 1965 εκτιμήθηκε δεόντως. Εδώ που τα λέμε – έμεινε και μοναδικό «100% σοβιετικό»: ο Αλεξάντρ Σολζενίτσιν ήταν επίσης εμιγκρές, όταν το πήρε το 1070, το ίδιο και ο Ιωσήφ Μπρόντσκι (1988), και η ρωσόφωνη Σβετλάνα Αλεξιέβιτς κέρδισε το μεγάλο βραβείο το 2015 ως Λευκορωσίδα συγγραφέας. Ο Μιχαήλ Σόλοχοφ ήταν αυτοδίδακτος και ουσιαστικά – συγγραφέας ενός μεγάλου, τεράστιου μυθιστορήματος – Ήρεμος Ντον, που του έφερε παγκόσμια αναγνώριση και το βραβείο Νόμπελ.
