Στις 7 Φεβρουαρίου του 1795 το λιμάνι Χατζιμπέι στη Μαύρη θάλασσα μετονομάστηκε σε Οδησσό. Η «νονά» της Οδησσού ήταν η Μεγάλη Αικατερίνη, και η «βαφτισιμιά» της δεν την απογοήτευσε ποτέ: η πόλη σταδιακά έγινε η τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Πόλη πολυπολιτισμική, πολύγλωσση: εδώ ζούσαν 150 εθνικότητες, που ανταγωνίζονταν, μπερδεύονταν, παντρεύονταν μεταξύ τους, ήταν μια ξεχωριστή χώρα, που δεν μοιάζει με καμιά άλλη, μια πατρίδα, αλλιώτικη από τις άλλες. Πέρα από όλα αυτά, ήταν το απάγκιο των Ελλήνων, όλων εκείνων, που αναζήτησαν καινούργια πατρίδα μακριά από τον τουρκικό ζυγό. Οι Έλληνες της Οδησσού, όπως και οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης ή της Αλεξάνδρειας, είναι μια ξεχωριστή ράτσα, κράμα όλων εκείνων των λαλιών, που αντηχούσαν στα απίστευτα όμορφα δρομάκια της πόλης…
