Πιθανόν, στον πλανήτη δεν υπάρχει άνθρωπος, που να μην έχει ακουστά το όνομα Αντρέι Ταρκόφσκι, όνομα διάσημου σκηνοθέτη, φιλόσοφου-κινηματογραφιστή, που απεβίσωσε στις 29 Δεκεμβρίου, 30 χρόνια πριν ακριβώς, το 1986 στο Παρίσι. Ήταν μόλις 54 χρονών, και η ασθένεια, που ροκάνισε την υγεία του, ήταν η, που δεν είχε καμιά σχέση με το επίσημο ιατρικό ανακοινωθέν. Εκείνη, στην οποία αφίερωσε την προτελευταία και μια από τις σπαρακτικότατες του ταινίες.
«Με δυο λόγια, ήθελα να δείξω, τι σημαίνει νοσταλγία, λέξη, την οποία αντιλαμβάνομαι με τον τρόπο, που χρησιμοποιείται στη ρωσική γλώσσα: νοσταλγία είναι θανάσμη ασθένεια. Ήθελα να δείξω τα τυπικά ρωσικά, σύμφωνα με τον Ντοστογιέφσκι, ψυχολογικά της συμπτώματα. Είναι πολύ δύσκολη λέξη για μετάφραση από τα ρωσικά. Μπορεί να σημαίνει συμπόνοια, αλλά πολύ πιο δυνατή εννοιολογικά, νοσταλγία –σημαίνει να μπορείς να ταυτιστείς παθιασμένα με έναν άλλον άνθρωπο, που υποφέρει…» – είπε ο Αντρέι Ταρκόφσκι στη συνέντευξή του στις Κάννες, όπου έφερε τη Νοσταλγία του.
Στο μνήμα του Αντρέι Ταρκόφσκι υπάρχει αφιέρωμα του γλύπτη Ερνέστ Νεϊζβέστνι «Στον άνθρωπο, που είδε τον Άγγελο».
Μόνο που ο τάφος του Ταρκόφσκι βρίσκεται στο Ρωσικό νεκροταφείο μεν, στο Παρίσι δε…
Αφιέρωμα στον Ταρκόφσκι:
