ΕΚΤΑΚΤΟ: ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η ηθοποιός Κατερίνα Δημάτη διαβάζει την Τρίτη Ελεγεία από τις Βόρειες Ελεγείες της μεγάλης Ρωσίδας Άννα Αχμάτοβα (1889-1966), που γράφτηκε το 1921, την τραγική για τη ρωσική ιστορία γενικώς, και τη ρωσική λογιτεχνία ειδικώς χρονιά (και ειδικά για το μήνα Αύγουστο!) του θανάτου του ποιητή Αλεξάντρ Μλοκ και της εκτέλεσης του πρώην συζύγου της ποιήτριας, ποιητή και θεωρητικού της λογοτεχνίας Νικολάι Γκουμιλιόφ. Τον κύκλο των Επτά Βόρειων Ελεγειών η Αχμάτοβα έγραφε όλη της τη ζωή, επιστρέφοντας στο παρελθόν και ξορκίζοντας το παρόν, από το 1921 έως το 1964.
Στο σπίτι εκείνο φοβόμουνα να ζήσω.
Και ούτε η ζεστή φωτιά στο τζάκι,
ούτε η κούνια του μικρού παιδιού μας,
ούτε ότι ήμασταν ακόμα νέοι,
γεμάτοι σχέδια, δε με βοηθούσε
ν’ απαλλαγώ από την αίσθηση του τρόμου.
Και έμαθα να το κοροϊδεύω
αφήνοντας κανάτα με κρασί
και κόρα για εκείνον που τη νύχτα
σαν το σκυλί γρατζούναγε την πόρτα
ή έριχνε ματιές από τον φεγγίτη.
Και κάναμε προσπάθειες ν’ αγνοούμε
τι γίνεται πίσω από τον καθρέφτη,
κάτω από ποιανού βαριές και μαύρες μπότες
στενάζανε συχνά τα σκαλοπάτια,
εκλιπαρώντας να τα λυπηθούμε.
Παράξενα χαμογελούσες τότε:
«Ποιον κουβαλάνε πάλι μες στη νύχτα;»
Τώρα από κει, που ξέρεις όλα,
Πες μου: τι ζούσε πλάι μου;
Η Τρίτη Ελεγεία από «Βόρειες Ελεγείες» της Άννα Αχμάτοβα ακούγονται στα ελληνικά σε μετάφραση της Ευγενίας Κριτσέφσκαγια .