ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ – ΜΙΑ ΖΩΗ
Σήμερα η νεαρή Ρωσίδα σκηνοθέτης και δραματουργός Οκσάνα Πογκρεμπνιάκ διαβάζει το ποίημα Ιστορία του Γιάννη Ρίτσου (1909-1990), γραμμένο το 1966. Η Οκσάνα Πογκρεμπνιάκ σκηνοθετεί στο νεανικό θέατρο Νέα Σκηνή-2 της πόλης Μπέλγκοροντ, που βρίσκεται σε απόσταση 600 χιλιομέτρων από τη Μόσχα και διδάσκει στη Σχολή Πολιτισμού και Τεχνών της πόλης. Το είδος της δικής της δραματουργίας είναι πολύ κοντά στον Ρίτσο – μονόλογοι, μέσα από τους οποίους η Οκσάνα Πογκρεμπνιάκ προσπαθεί να καταλάβει, «τι «έσπασε» μέσα στον σύγχρονο άνθρωπο». Είναι μόλις 32 ετών, όσο σχεδόν και ο αριθμός των έργων, που έχει ανεβάσει στο θέατρο. Άνθρωπος και σκηνοθέτης βαθύς, ανατρεπτικός, δουλειά του οποίου ποτέ δεν περνάει απαρατήρητη. Άσχετα αν οι κριτικοί συμφωνούν ή διαφωνούν με την τοποθέτησή της. Η Οκσάνα Πογκρεμπνιάκ βρέθηκε τον Οκτώβρη του 2018 στη Σύρο, συμμετέχοντας στο Εργαστήρι του ADOLF SHAPIRO για Ρώσους ηθοποιούς και σκηνοθέτες, που διοργάνωσε στο νησί η Ένωση Θεατρικών Παραγόντων της Ρωσίας σε συνεργασία με το Κέντρο Πολιτισμού και Ανάπτυξης AVANTGARDE.
Ιστορία
Ό,τι και να ’ναι, εδώ θα μείνω, — ψιθύρισε.
Ο γιαλός είναι μεγάλος, οι πέτρες
αλλάζουν χρώμα με το πέρασμα της ώρας.
Αν κοιτάξεις στο νερό, λίγο μετά το λυκόφως,
θα δεις τον τελευταίο γιο του Θυέστη
χωρίς σπαθί, χωρίς στεφάνι, μόνον
με την ουλή ενός άστρου στο δεξί του νεφρό.
Τ’ άλλα θα πεις πως ήτανε της μοίρας,
κι ο έρωτας κι η σφαγή κι η επάνοδος,
η πρόσκαιρη εξουσία, η έλλειψη απογόνων
και το μικρό, σιδερένιο σταυρουλάκι
περασμένο σε σπάγκο, κείνο το ίδιο βράδυ,
πατημένο στο χώμα απ’ τις οπλές των αλόγων.
1966
Το ποίημα «Ιστορία» του Γιάννη Ρίτσου ακούγεται σε μετάφραση στα ρωσικά του Νταβίντ Σαμόιλοφ.