Στις 25 Αυγούστου του 1938, σε ηλικία των 68 ετών, πέθανε ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας Αλεξάντρ Κουπρίν, πέθανε στο Λένινγκραντ, ένα χρόνο μετά την επιστροφή του στην πατρίδα από τη Γαλλία, ύστερα από την απουσία 18 ετών. Ο συγγραφέας του περίφημου, κλασικού Βραχιολιού με τους γρανάτες, πολυμεταφρασμένου και πολυδιαβασμένου στα ελληνικά, όπως και αρκετά άλλα έργα του Κουπρίν. Θα σταθούμε σήμερα αποκλειστικά στην «ελληνική περίοδο» της ζωής του στην Κριμαία, στην πόλη των Ελλήνων της Κριμαίας, ιστορική Μπαλακλάβα, όπου πήγε, σαγηνευμένος από της αφηγήσεις του Έλληνα της Αγίας Πετρούπολης, εμπόρου στρειδιών Γ. Δεναξά. Ο Κουπρίν έφτασε εδώ για πρώτη φορά το 1904, καταγοητεύτηκε και έμεινε, κάνοντας παρέα με τους κυρίως Έλληνες ψαράδες της Μπαλακλάβα και ψαρεύοντας μαζί τους. Μια μέρα, μετά από καλή ψαριά και το γλέντι στο ταβερνάκι, ο Κουπρίν μαζί με τους φίλους του ψαράδες βρέθηκε στο τηλεγραφείο, από όπου στην πρωτεύουσα έφυγε τηλεγράφημα με τον παραλήπτη τον ίδιο τον Αυτοκράτορα: «Η Μπαλακλάβα αυτοανακηρύσσεται ελεύθερη Δημοκρατία των Ελλήνων ψαράδων. Κουπρίν». Του απάντησε ο Πρωθυπουργός: «Να μην πίνεις με άδειο στομάχι. Στολίπιν». Ο Κουπρίν αφιέρωσε πολλά διηγήματα στους Έλληνες φίλους του, αναφέροντας και τα ονόματά τους. Αργότερα ο Κουπρίν αγόρασε οικόπεδο στη θέση Κεφαλόβρυση, μια και ήθελε να χτίσει σπίτι και να μείνει για πάντα σ’ αυτόν τον ελληνικό παράδεισο, κάτι που δεν έγινε ποτέ: μετά την καταστολή της εξέγερσης των ναυτικών στο καταδρομικό «Οτσάκοφ» (1905), ο Κουπρίν φυγάδευσε αρκετούς από αυτούς, και εκδιώχθηκε κι ο ίδιος από την πόλη. Για πάντα.
Το 1994 η Δημοτική Βιβλιοθήκη της πόλης πήρε το όνομα του Κουπρίν, και από το 2009 το άγαλμα του συγγραφέα κοσμεί την πόλη και θεωρείται από κυριότερα αξιοθέατα της Μπαλακλάβας…
