Στις 14 Αυγούστου του 1866 γεννήθηκε ένας σπουδαίος Ρώσος συμβολιστής, συγγραφέας και φιλόσοφος, όνομα του οποίου είναι αδίκως ξεχασμένο. Πρόκειται για τον Ντμίτρι Μερεζκόφσκι, που αρκετές φορές υπήρξε υποψήφιος για Νόμπελ Λογοτεχνίας, πρώτη φορά – το 1914, όταν το Βραβείο τελικά δεν απονεμήθηκε λόγω πολέμου. Το επόμενο έτος το Βραβείο πήρε ο Γάλλος Ρομαίν Ρολάν… Υπήρξε για 52 χρόνια ζευγάρι με την συμβολίστρια ποιήτρια και θεωρητικό ποίησης, Ζηναϊδα Γκίπιους: μαζί της και με τον Βασίλι Ροζάνοφ, έχει ιδρύσει το 1900 το Θρησκευτικό-φιλοσοφικό Σύλλογο. Ο Μερεζκόφσκι και η Γκίπιους δέχτηκαν απερίφραστα την Επανάσταση του Φλεβάρη του 1917, αλλά αντιτάχθηκαν στην Οκτωβριανή Επανάσταση, και το 1919 μετανάστευσαν στη Γαλλία, όπου το 1941 ο Ντίμτρι Μερεζκόφσκι πέθανε. Στα ελληνικά υπάρχουν, τουλάχιστον, δυο βιβλία του Μερεζκόφσκι – Λεονάρντο ντα Βίντσι (Εκδ. Σμίλη) και Η γένεση των Θεών ή ο Τουταγχκαμόν στην Κρήτη (Εκδ. Εκάτη).