60 χρόνια πριν, την 1η Αυγούστου του 1957, στην Ιταλία πέθανε ο «μοναδικός Ρώσος σουρεαλιστής ζωγράφος», ο «ευαίσθητος ζωγράφος», ο «Ρώσος Νταλί», Πάβελ Τσελίστσεφ. Όλους αυτούς τους χαρακτηρισμούς του έδωσαν οι πολυάριθμοι θαυμαστές του στην Ευρώπη και την Αμερική. Μετανάστευσε από την επαναστατική Ρωσία το 1920 και δεν επέστρεψε ποτέ. Αλλά ούτε και μπορούσε να επιστρέψει. Και γενικά, λίγα μέρη στον κόσμο εκείνης της εποχής καταδέχονταν ανθρώπους με «εναλλακτικό σεξουαλικό προσανατολισμό», όπως ήταν ο Ρώσος ζωγράφος. Ακόμα και το 2005, όταν το όνομα και τα έργα του Τσελίστσεφ ξαναγύρισαν στη Ρωσία, αυτό έγινε μέσω ενός gay-περιοδικού. Ο Πάβελ Τσελίστσεφ γεννήθηκε στην παλιά αριστοκρατική οικογένεια στην πόλη Καλούγκα στις 3 Οκτωβρίου του 1898. Ο πατέρας του, μαθηματικός, του γνώρισε πολύ νωρίς την γεωμετρία του Λομπατσέφσκι και ευλόγησε την ενασχόληση του γιου του με τη ζωγραφική. Τα μαθηματικά έγιναν βάση για τον μελλοντικό ζωγράφο, και τον οδήγησαν στην ιδέα της «εσωτερικής μυστικιστικής προοπτικής».
Στο Παρίσι, όπου κατέληξε μετά την Κωνσταντινούπολη και το Βερολίνο, έφτασε ένας ώριμος και ολοκληρωμένος ζωγράφος: το 1925 η διάσημη Αμερικανίδα συγγραφέας Γερτρούδη Στάιν, η οποία βρέθηκε στο Παρίσι για να συμπληρώση τη συλλογή της με καινούργια αριστουργήματα, αγόρασε το Καλάθι με φράουλες του Τσελίστσεφ και κρέμασε τον πίνακα δίπλα το έργο του Πικάσο.
Ο Πάβελ Τσελίστσεφ πέθανε από πνευμονία την 1η Αυγούστου 60 χρόνια πριν κι ενταφιάστηκε στην Ιταλία. Αργότερα η αδερφή του μετέφερε τη σορό του στο Παρίσι
