Στις 28 Ιουλίου του 1958, στην πλατεία Μαγιακόφσκι στο κέντρο της Μόσχας (πριν την Επανάσταση και νυν – Πλατεία Θριάμβου), εγκαινιάστηκε το γιγάντιο άγαλμα του ποιητή, που ο γλύπτης Αλεξάντρ Καμπάλνικοφ σμίλευε επί 6 ολόκληρα χρόνια.
Ο μπρούτζινος Μαγιακόφσκι σχεδόν αμέσως έγινε σημείο αναφοράς της διανοούμενης νεολαίας της πρωτεύουσας, και η πλατεία μετατράπηκε σε ιδιόμορφη ανοικτή ποιητική λέσχη, όπου οι νεαροί ποιητές διάβαζαν τα ποιήματά του, αλλά και οι αναγνωρισμένοι και διάσημοι ποιητές, όπως για παράδειγμα, Εβγκένι Γιεφτουσένκο, μάζευαν χιλιάδες ακροατές, απαγγέλοντας τους νέους τους στίχους.
Σήμερα, παρόλο που η πλατεία δεν έχει πλέον το όνομα του ποιητή, παραμένει ένας από τους αγαπημένους τόπους των Μοσχοβιτών, που κλείνουν ραντεβού δίπλα στο άγαλμα του ποιητή. Οι νέοι ποιητές αναβίωσαν τα «Αναγνώσματα στου Μαγιακόφσκι», που ξεκίνησαν στη δεκαετία του ΄60, μια και ο Μαγιακόφσκι παραμένει ο αγαπημένος των αγαπημένων: σήμερα όμως είναι ποιητής του έρωτα, της υπέρβασης και όχι της Επανάστασης. Αν και ανάμεσα σ’ αυτές τις έννοιες ελάχιστη διαφορά υπάρχει…
