Αυτή κι αν είναι μοίρα! Το 1990 ο διάσημος τραγουδοποιός και ερμηνευτής Βίκτορ Τσόι, 28 ετών όμορφος, νέος, πατέρας ενός μικρού αγοριού και πρωταγωνιστής του πιο λατρεμένου ροκ συγκροτήματος ΚΙΝΟ, γράφει το τραγούδι «Ο Κούκος», όπου ρωτάει τον Κούκο, πόσα τραγούδια θα γράψει ακόμα και τι θα κάνει: θα ζήσει σαν ακίνητη πέτρα ή θα καίει σαν άστρο; Τραγούδια δε θα γράψει και δε θα ζήσει, θα συνεχίζει όμως να καίει σαν άστρο: σε μερικές μέρες, στις 21 Ιουνίου του 1990, σε ένα θέρετρο της Λετονίας, όπου απομονώθηκε για να ξεκουραστεί και να γράψει τραγούδια για το νέο τους άλμπουμ, ο Βίκτορ Τσόι θα σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, όταν το αμάξι του θα συγκρουστεί μετωπικά με ένα τουριστικό πούλμαν. Το άλμπουμ με τον «Κούκο» θα βγει μετά το θάνατό του με τίτλο «Μαύρο άλμπουμ». Από το θάνατό του πέρασαν 27 χρόνια, αλλά ο Βίκτορ Τσόι παραμένει στο τοπ της λίστας: τα τραγούδια του σπάνε το Youtube με εκατομμύρια επισκέπτες και ν’ ακούγονται από τα αυτοκίνητα σε όλη την επικράτεια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Στους κύκλους των θαυμαστών του μάλιστα ακόμα και σήμερα κυκλοφορεί η φράση: «Ο Βίκτορ δεν πέθανε. Απλά βγήκε για ένα τσιγάρο». Ο Βίκτορ Τσόι ηχογράφησε 8 άλμπουμ, ως ηθοποιός έπαιξε σε μερικές ταινίες, άφησε πίσω του αρκετά γραπτά. Πέθανε εξαιρετικά νωρίς και άδικα. Αλλά λάθος. Ο θάνατος ποτέ δεν είναι άδικος. Άδικη είναι η ζωή, όταν την αφήνουμε να είναι άδικη. Η μοίρα του Τσόι είναι να καίει σαν άστρο. Κάτι πρόλαβε και του είπε ο Κούκος…
O Κούκος
