140 χρόνια πριν, στις 28 Μαίου του 1877, γεννήθηκε στην Κριμαία ο συμβολιστής- ποιητής, ζωγράφος, κριτικός λογοτεχνίας, Μαξιμιλιάν Βολόσιν. Ταξίδεψε σε όλη την Μεσόγειο και τη Δυτική Ευρώπη, και πάλι επέστρεψε στην ιδιαίτερη του πατρίδα. Το σπίτι του στην παραθαλάσσια Κοκτεμπέλ έγινε αναφορά για πολλούς συναδέλφους του, ποιητές και καλλιτέχνες, και η ίδια η πόλη και σήμερα παραμένει συνώνυμο της καλλιτεχνικής παρέας και δημιουργίας. Στον εμφύλιο πόλεμο, όταν η Κριμαία έγινε πεδίο των μαχών των Λευκών με τους Κόκκινους, ο Βολόσιν περιέθαλπε και έκρυβε στο σπίτι του και τους ,μεν, και τους δε, προσευχόμενος και για τις δυο αντιμαχόμενες πλευρές.
Το 1900 ο Βολόσιν επισκέπτεται την Ελλάδα, ανεβαίνει στην Ακρόπολη, και αφιερώνει στον Ιερόν Βράχον και στους Αρχαίους συναδέλφους του μια σειρά ποιήματα.
Σαπφώ
Αρχή και τέλος της γαλακτερής ημέρας.
Ασπρίζει η θάλασσα γιαλό φιλώντας.
Σιγοκλαίν’ τα κύματα, ρίχνουνε στάλες
Φτερά ομίχλης.
Γαλήνη την καρδιά μου υπάκουη κυκλώνει.
Μαρμαρώνουν οι σκέψεις. Ελιά στον κήπο
προς τον ουρανό τυφλό κλαριά απλώνει –
Χειρονομία σκλάβας.
Πέθανε ο Μαξιμιλιάν Βολόσιν το 1932, 85 χρόνια πριν, κληροδοτώντας το σπίτι του στην Κριμαία στην Ένωση Συγγραφέων.
