Στις 19 Μαίου του 1125 απεβίωσε ο Ρώσος Μέγας Πρίγκιπας του Κιέβου, Βλαδίμηρος Μονομάχος (1053-1125), που έλαβε αυτό το παρατσούκλι από την μητέρα του, κόρη του Βυζαντινού Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου Θ΄ Μονομάχου. Μέσα στους αδελφοκτόνους πολέμους, μέσα στο κλίμα αλληλοεξόντωσης και αλληλοσπαραγμού, χαρακτηριστικού για τα ρωσικά νεοφώτιστα πριγκιπάτα εκείνων των άγριων εποχών, η φιγούρα του συνετού και σοφού πλην όμως θαρραλέου Πρίγκιπα ξεχωρίζει: ήταν, όπως και οι βυζαντινοί του συγγενείς φιλόσοφος και συγγραφέας, πολεμιστής και νομοθέτης. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο περίφημος πολύτιμος Σκούφος του Μονομάχου, δώρο του Βυζαντινού παππού, που σήμερα εκτίθεται στο Θησαυροφυλάκιο του Κρεμλίνου, έγινε σύμβολο του ρωσικού κρατισμού, της ρωσικής ρώμης, και έως και τον 18ο αιώνα κάθε τσάρος, που ανέβαινε στο ρωσικό θρόνο, στεφόταν μ’ αυτό το αρχαιότερο κειμήλιο. Το βάρος της (κυριολεκτικά) είναι 993,66 γραμμάρια. Μεταφορικά όμως ο σκούφος αυτός είναι πολύ βαρύτερος. Ιδιαίτερα για ανάξιους κυβερνήτες ή για τους σφετεριστές, Θυμάστε τα τελευταία λόγια του Μπορίς Γκοντουνόφ: «Ω, πόσο βαρύς είσαι, Σκούφε του Μονομάχου!»
