Στις 13 Μαίου του 1956, τρία χρόνια μετά το θάνατο του Στάλιν στο Χωριό των Συγγραφέων, Περεντέλκινο, αυτοκτόνησε ένας πολύ καλός συγγραφέας, ο 55 χρόνος Αλεξάντερ Φαντέγιεφ. Το δυνατότερο του έργο, Νέα Φρουρά, που πραγματεύεται την αντάρτικη δράση μιας ομάδας νεαρών παιδιών, εφήβων , στα χρόνια του μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου, και τελειώνει με απάνθρωπο, βάναυσο θάνατο αυτών των παιδιών, είναι μεταφρασμένο στα ελληνικά και αξίζει να διαβαστεί. Ο Φαντέγιεφ γεννήθηκε το 1901, νέος, ωραίος, ταλαντούχος πολέμησε στον Εμφύλιο πόλεμο, μπήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και πολύ γρήγορα ανέβηκε τα σκαλιά της κομματικής ιεραρχίας. Ήταν σκληρά χρόνια για τους ανθρώπους της Τέχνης και ιδιαίτερα για τους ανθρώπους του Λόγου. Και για τον Φαντέγιεφ – σκληρά διπλά: ως Πρόεδρος της Ένωσης Σοβιετικών Συγγραφέων είχε στα χέρια την εξουσία, αλλά και την υποχρέωση να την ευθυγραμμίζει με τη γραμμή του Κόμματος, στην ουσία – μια εξουσία-μπούμεραγκ. Άλλα του υπαγόρευε η συνείδησή του και άλλο – η θέση, κάτι που τον οδήγησε στην αυτοκτονία.
