Στις 29 Μαρτίου του 1899 γεννήθηκε το «δεξί χέρι» του Στάλιν, ένας από τους πλέον μισητούς ανθρώπους της σοβιετικής Ιστορίας των δεκαετιών ΄30-΄ 40 του 20ου αιώνα, αλλά και ο λιγότερο μελετημένος από τους υπόλοιπους σοβιετικούς πολιτικούς πρώτης γραμμής, Λαβρέντιι Μπέρια. Γεννήθηκε στη φτωχή αγροτική οικογένεια στην Αμπχαζία, σπούδασε, έγινε αρχιτέκτων-μηχανικός, αλλά μπήκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και η ζωή του πήρε μιαν άλλη τροπή. Έκανε ραγδαία καριέρα δίπλα στον Στάλιν, και από το 1938 διορίστηκε επικεφαλής της τότε ΚαΓκεΜπε. Τα τελευταία χρόνια πριν τον πόλεμο σημαδεύτηκαν από ένα ξέφρενο ξεφάντωμα φυλακίσεων και εκτελέσεων, με την υπογραφή του Λαβρέντιι Μπέρια. Ο θάνατος του Στάλιν το Μάρτιο του 1953 σήμαινε ζωή ή θάνατο για τους πιο κοντινούς του ανθρώπους, συχνά η ζωή ενός προϋπέθετε απαραιτήτως το θάνατο ενός άλλου. Ο Μπέρια περίσσευε στη νέα τάξη πραγμάτων, που χάραξε ο Νικήτα Χρουστσόφ, και έτσι στις 23 Δεκεμβρίου ο Μπέρια – ως εχθρός του λαού ή μάλλον, εχθρός του Χρουστσόφ – εκτελέστηκε με τον ίδιο τρόπο, που εκτελούνταν και τα θύματά του δικού του καθεστώτος: χωρίς δίκαια δίκη. Χωρίς καν δίκη…
