Στις 24 Μαρτίου του 1801, σε ηλικία 47 ετών, δολοφονήθηκε με άγριο τρόπο ο Ρώσος Αυτοκράτορας Παύλος Α΄ (1754-1801), γιος της Μεγάλης Αικατερίνης και του Αυτοκράτορα Πέτρου Γ΄, δολοφονημένου από τους συνωμότες, όταν ο Παύλος ήταν 8 χρονών. Ήταν μια από τις πλέον αινιγματικές προσωπικότητες της ρωσικής εστεμμένης οικογένειας: παιδί, που δεν αγαπήθηκε από την μητέρα του και ανέβηκε στο θρόνο μόνο και μόνο επειδή ο θάνατος πρόλαβε την Αικατερίνη, χωρίς εκείνη να προλάβει να ορίσει ως διάδοχό τον εγγονό της Αλέξανδρο, γιο του Παύλου. Αγαπήθηκε όμως από τους απλούς στρατιώτες και κατώτερους αξιωματικούς, τους οποίους αγαπούσε και φρόντιζε ο ίδιος. Η ίδια η ζωή τον έμαθε να είναι καχύποπτος και να μην εμπιστεύεται τους αυλικούς. Ήταν ο μοναδικός ορθόδοξος Μέγας Μάγιστρος του Τάγματος Αγίου Ιωάννη: οι ιππότες, τους οποίους ο Ναπολέων έδιωξε από την Μάλτα, όταν κατέλαβε το νησί, βρήκαν το καταφύγιο στη Ρωσία, και ευγνώμονες, ζήτησαν από τον Ρώσο Αυτοκράτορα να δεχτεί αυτό τον υψηλό τίτλο, που είχαν το δικαίωμα να κατέχουν μόνο οι καθολικοί. Ο Πάπας δεν έφερε αντίρρηση… Ο Παύλος, όπως και οι γιοι του Ιβάν του Τρομερού και του Μέγα Πέτρου, ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός της πολιτικής της μητέρας του, και από την αρχή ήθελε να σβήσει ό, τι έκανε και δεν έκανε. Τον πρόλαβαν οι φονιάδες: τη νύχτα της 24ης Μαρτίου τον έπνιξαν οι ανώτεροι αξιωματικοί, και Αυτοκράτορας στέφθηκε ο γιος του Αλέξανδρος, όπως ήθελε η γιαγιά του…
