Στις 28 Ιανουαρίου του 1996, σε ηλικία 56 ετών, από τη ζωή έφυγε ο ποιητής Ιωσήφ Μπρόντσκι (1940-1996), τέταρτος Ρώσος Νομπελίστας (1988), που κατέκτησε τον παγκόσμιο «λογοτεχνικό Όλυμπο», αφότου μετανάστευσε (κάπως αναγκαστικά…) από την Σοβιετική Ένωση στην Αμερική. «Είμαι Εβραίος, Ρώσος ποιητής και Αμερικανός δοκιμιογράφος», είπε ο Μπρόντσκι για τον εαυτό του, και όντως έγινε άνθρωπος του κόσμου, και γράφοντας και ρωσικά, και αγγλικά δεν έπαψε ποτέ να είναι Ρώσος ποιητής. Είπαμε: είναι ευχή και κατάρα…
Κάρτα από την πόλη Κ.
Τα ερείπια είναι η γιορτή του οξυγόνου
και του Χρόνου. Ο νέος Αρχιμήδης
θα είχε συμπληρώσει τον παλαιό το νόμο,
ότι το σώμα, που ευρίσκεται στον χώρο,
από τον χώρο εκτοπίζεται.
Νερό
Στο σκοτεινό καθρέφτη θραύει τα ερείπια
του ανακτόρου του Δούκα. Τώρα
πιο πολύ πιστεύει στις προφητείες
του ποταμού, παρά τις ξιπασμένες μέρες,
που το’ χτισε ο Δούκας.
Κάποιος
περιπλανιέται στα ερείπια. Σκαλίζει
τα περσινά τα φύλλα. Είναι ο αγέρας,
ο άσωτος γιος, που γύρισε στο σπίτι
και πήρε όλα τα γράμματα μαζί.
1968
(Μτφ. Ευγενίας Κριτσέφσκαγια)
