Σήμερα αυτό το όνομα είναι αδίκως ξεχασμένο, όμως το έργο αυτού του ανθρώπου θα ζει, όσο υπάρχουν στον πλανήτη παιδιά και, φυσικά – γονείς, που θέλουν τα τέκνα τους να μεγαλώσοσυν καλοσυνάτα, τίμια, ικανά ν’ αγαπήσουν και άξια να αγαπηθούν. Φέτος συμπληρώθηκαν 110 χρόνια από τη γέννηση του μεγάλου σινε-παραμυθά της Σοβιετικής Ένωσης, Αλεξάντερ Ρόου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου του 1973. Ο πατέρας του ήταν Ιρλανδός: το 1914 έφυγε στρατιώτης στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και μετά την Επανάσταση επέστρεψε στην πατρίδα του, στην Ιρλανδία, αφήνοντας πίσω την οικογένεια στα χέρια της Ρωσίδας συζύγου του… Ο Αλέξαντερ Ρόου ως παιδί κι έφηβος πέρασε πολύ δύσκολα, κι αφού μεγάλωσε και έγινε σκηνοθέτης, θα μπορούσε να ανεβάζει αποκλειστικά και μόνο τα τρομερά παραμύθια (σαν τα σύγχρονα, κακή τους ώρα!), αλλά αντιθέτως – έγινε ο πιο γλυκός και πιο συνεσταλένος σινε-παραμυθάς της χώρας.
Οι πρώτες γενεές των μεταπολεμικών παιδιών (δεκαετίες ΄50-60΄) μεγάλωσαν μόνο με τις δικές του ταινίες, και, όπως αποδείχτηκε, ο κόσμος, που έφτιαξαν μεγαλώνοντας, ήταν ανθρώπινος και ξεκάθαρος…
