Στις 29 Νοεμβρίου του 1783 η νεοσυστηθείσα Επιτροπή Γραμμάτων της Ακαδημίας Επιστημών της Ρωσίας αποφάσισε να αντικαταστήσει το δίφθογγο «io» με το γράμμα «ё». Έτσι το «ё» πήρε τη θέση του στο ρωσικό αλφάβητο πίσω από το γράμμα-ξάδερφο «е».
Ο 18ος και ο 19ος αιώνες το χρησιμοποιούσαν με ευχαρίστηση, ο 20ος άρχισε να τεμπελιάζει, και το 1942 το Υπουργείο Παιδείας της Σοβιετικής Ένωσης αναγκάστηκε να ΔΙΑΤΑΞΕΙ τη χρήση του γράμματος «ё».
Σήμερα σπανίως μπορείς να το δεις στα γραπτά, ακόμα και στα τυπωμένα κείμενα, παρόλο που η απόφαση του 1942 δεν καταργήθηκε ποτέ.
Εντωμεταξύ, η χρήση του «ё» είναι απαρταίτητη στην εκμάθηση της ρωσικής γλώσσας από ξένους, γιατί υπάρχουν άπειρες λέξεις, το νόημα των οποίων αλλάζει εντελώς – καμιά φορά με δυσάρεστες συνέπειες – όταν αντί του «ё» χρησιμοποιείται το «е».
Δυο τελείες και κινδυνεύεις ν΄αρπάξεις χαστούκι!
