Στις 14 Απριλίου του 1910 απεβίωσε ένας από τους μεγαλύτερους ζωγράφος στην ιστορία της Τέχνης, πολύ ιδιαίτερος καλλιτέχνης, Μιχαήλ Βρούμπελ (1856-1910). Λαμπρός εκπρόσωπος του Αργυρού Αιώνα στη ρωσική Τέχνη (1881-1917), στέκει χώρια από όλους τους άλλους συναδέλφους του, και τους πίνακές του είναι αδύνατο να μπερδέψεις με έργα άλλων. Τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα τον συγκρίνουν με τον Γκούσταφ Κλιμτ, τόσο γνωστό και τόσο δημοφιλή στην Ελλάδα Αυστριακό ζωγράφο, που ζούσε περίπου την ίδια περίοδο. Ο Μιχαήλ Βρούμπελ ταξίδεψε στην Ελλάδα, αγάπησε τον Πειραιά, το Μοναστηράκι , όπου περνούσε ώρες ολόκληρες στην πλατεία Αβησσυνία, η οποία και ένα αιώνα αργότερα παραμένει πόλος έλξης για τους ανθρώπους της Τέχνης.
Ο κόσμος βρισκόταν στο κατώφλι του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, αλλά ο Βρούμπελ, που ίσως καλύτερα από άλλους ζωγράφους είχε την ικανότητα να απεικονίσει αυτή την συμπαντική θλίψη, να εκφράσει με χρώματα αυτό το απείπωτο Κακό, πέθανε χωρίς να τον προλάβει, νικημένος από την πνευμονία.
